seas, feifale, jå - klaass wårm ieberåll. kånn man brauchn, ies guat fier die åltn baana. und, ginau, die tiern kånn i fåst ålle offn låssn, bleibt ieberåll ånginehm. åba aans ies kohmisch: die haustier muaß i zuamåchn. und die fensta aa, sunstn werd kålt! wer' i amål den kuhle frågn, warum des so ies.
sauweetta gräusliches håmma. nieslregn und triab. åba des ies uns wurscht: es soll trotzdem a scheena tåg werdn, wer waaß wia vül dass mia noch håbm.
an guatn morgen und an herrlichn tåg
(såmståg - wås kånn då schon schief gehn)
wientschn mir, es mietzale und i, eich ålln.