Nah, olso zum Fiasswackn is es ma schon zkolt am balkon drausn. Und a Gedicht iban Winta, des is a nix. Der ziemt noch fria gnua. I hon a scheens gfutn. Hon oba gschwindlt !! Müder Glanz der Sonne, blasses Himmelblau.Von verklungener Wonne träumt still die Au. An der letzten Rose löset lebenssatt sich der letzte lose, bleiche Blumenblatt! Goldenes entfärben schleicht sich durch den Hain! Auch vergehn und sterben deucht mir süß zu sein. is doch wos fia de hittn, oda?? is von karl Gerok. |